Содержание
Молитва «Отче наш» на португальском языке
| На португальском языке |
| Русская транскрипция |
|
сантификáду сéжя у во́ссу нóми, вэ́нья а нóс у вóссу рэ́ину, сéжя фэ́йта вóсса вонтáджи асси́ на Тэ́рра ко́му ну Сéус. О пóу нóссу джи́ ка́да джи́я нуз дай óжи, пердуáй эс нóссес уфэ́нсес асси́н кóму нóс пердоэ́мос а кем нус-тéм офэнджи́ду, нáо ноз дэ́щéйз каи́р-эм тэнтасáо мас ли́врай-нос ду мал поркэ́ тэ́у и |
| Латинская транскрипция |
|
santificádu sézhya u vóssu nómi, vénya a nós u vóssu réinu, sézhya féyta vóssa vontádzhi assí na Térra cómu nu Séus. O póu nóssu dzhi cada dzhíya nuz day ózhi, perduáy es nósses ufénses assín cómu nós perdoémos a kem nus-tém ofenzhídu, náo noz déshéyz kaír-em tentasáo mas lívrai-nos du mal porké téu i
Боли и надежды древней православной ОсетииБеседа с насельником московского Сретенского монастыря иеромонахом Никодимом (Бекеневым)– Я коренной москвич. Крестился в возрасте 10 лет. С этого момента считаю себя верующим человеком. Воцерковлением я обязан своим родителям, прежде всего отчиму. После школы поступил в Московское академическое художественное училище памяти 1905 года. Рос, наверное, как и все московские парни: занимался спортом – вольной борьбой, был студентом, гулял с друзьями. В юношестве, во время учебы, немного отдалился от храма. К концу обучения вера стала возгораться с новой силой, и через несколько месяцев после окончания училища я «убежал» из мира в монастырь. – Живя в Москве, поддерживали ли вы связи с осетинской диаспорой, с Южной Осетией? – В Южной Осетии живут мои родственники и друзья. В советские годы мой отчим несколько лет проработал главным режиссером Юго-Осетинского драматического театра. Естественно, у нас дома в Москве постоянно гостили и друзья его, и коллеги, так что я фактически вырос в осетинской среде. И, конечно, мне приходилось и приходится постоянно общаться со своими друзьями в Южной Осетии, которые все практически являются православными. – Случалось ли вам брать благословение правящего архиерея Грузинского Церкви на пастырские поездки в Южную Осетию? – Да. В начале лета 2008 года я собрался крестить родственника в Южной Осетии. Тогда ситуация уже была напряженная, но еще можно было проехать через границу с Грузией. Насельник нашего монастыря иеродиакон Нафанаил (Муралошвили) в тот момент находился в Тбилиси у своих родителей. У него был день рождения, и мы договорились встретиться на границе. Он приехал за мной вместе с игуменом Иоанном (Абасашвили), клириком Грузинской Церкви. Отец Нафанаил хотел пригласить меня в Тбилиси, познакомить с родителями. Он обратился к местному архиепископу Исаие, чтобы тот помог нам беспрепятственно перейти границу. Владыка хлопотал за нас, и, естественно, оказавшись в Грузии, мы приехали к архиерею, чтобы поблагодарить его за участие. Также я взял благословение на совершение таинства крещения в Осетии. – Какие особенности церковной жизни, богослужения в этом регионе вам более всего памятны? Сохранилась ли там преемственность духовных православных традиций после атеистического советского периода гонений на Церковь? – Осетины – древний православный народ, потомки алан, принявших Православие от Византии в Х веке. Известны имена аланских святых, пострадавших во II веке. В Аланском государстве Православие было государственной религией. В реестре Константинопольского патриархата Аланская митрополия занимала 61-е место, сразу за Киевской. Конец ХIV века стал катастрофическим для Алании: аланы практически все были уничтожены, сражаясь за свою веру и свободу с полчищами Тимура-Тамерлана. Осталась небольшая часть, которую не удалось уничтожить врагу. Именно они и являются современными осетинами (овсы, или ясы, – одно из древних названий алан). С самого рождения через традиции предков каждый осетин впитывает в себя такие понятия, как Бог, святые, молитва и тому подобные. Любой осетинский праздник или какое-либо важное событие начинается с обращения к Богу и святым. Своим небесным покровителем осетины считают великомученика Георгия Победоносца (Уастырджы) и всегда желают друг другу его помощи, покровительства и поддержки. На территории Осетии – и на севере, и на юге – есть множество древних христианских памятников. Хотя многие из них не сохранились до наших дней, люди помнят эти места, празднуют дни памяти святых или событий Церкви, которым были посвящены эти храмы и часовни. А на юге много храмов и часовен рушится прямо на глазах: не хватает средств на реставрацию. В некоторых селах люди сами, своими руками, строят новые храмы взамен утраченных. Еще несколько десятилетий назад можно было бы сохранить множество памятников христианства, сами храмы и росписи. Но и сейчас на севере и на юге Осетии есть много исторических мест, свидетельствующих о христианских подвигах древних подвижников. Некоторых людей приводит в недоумение, чему поклоняются осетины, когда молятся в рощах и на возвышенностях, некоторые считают, что они поклоняются камням и деревьям. Но на самом деле, как правило, это места древних церквей. Места, где были разрушенные алтари, особенно помечаются, и люди из благоговения не нарушают их, не ходят там, не тревожат покой святого места. Почти все осетинские праздники имеют древние христианские корни. До Октябрьской революции в царской России правительство и церковные власти понимали значение христианства для осетин. На осетинский язык было переведено Священное Писание, на севере Осетии даже совершались богослужения для народа на родном языке. Что касается юга Осетии, то во время советской власти, в отличие от севера, там не совершалось богослужений, хотя сохранялись и никогда не разорялись несколько храмов в самом Цхинвале и в окрестных селах. Конец советской власти для Южной Осетии был, как это не печально констатировать, началом войны с Грузией. В 1989 году в Грузии на государственном уровне стали звучать слова о выходе из состава СССР и о России как о главном враге. Тогда Юго-Осетинская автономная республика заявила о желании остаться в составе Советского Союза и провозгласила независимую республику. Начались тревожные дни, этнические осетины стали подвергаться гонениям и издевательствам; из-за преследований по национальному признаку, грабежей и убийств десятки тысяч людей были вынуждены бежать из Грузии в Россию. Опустели древние осетинские поселения в Горийском и других районах Грузии. Практически вся территория Южной Осетии была охвачена войной, в результате которой погибли и были ранены тысячи мирных жителей. Грузинская Церковь считала и считает Южную Осетию своей канонической территорией. Однако сколько-нибудь серьезных попыток окормлять южно-осетинскую паству Грузинская Церковь не предпринимала. На территории Южной Осетии возникла и действует неканоническая церковь. – Как вы, будучи уже иеромонахом, восприняли в августе 2008 года известие о военном конфликте двух православных народов? – Как личную трагедию. – Как скоро после начала войны вы поехали в Южную Осетию? Какова была главная внутренняя мотивация такого решения? – В ночь с 7 на 8 августа 2008 года узнал об обстреле города, пытался связаться с родственниками и друзьями, а вечером уже был в дороге. 9-го весь день ехали на автомобиле, а 10-го числа я уже был в Южной Осетии. Внутренняя мотивация в подобной ситуации, думаю, понятна каждому человеку. – Расскажите, пожалуйста, о ваших впечатлениях, об увиденном. Помогала ли православным осетинам вера, молитва преодолеть горе, чувство мести по отношению к Грузинскому государству, развязавшему братоубийственный конфликт? – Ни война 1991–1992 годов, ни эскалация конфликта в 2004 году не имели таких масштабов разрушения, как августовская война 2008 года. Картина ужасная! Плохая связь. Еще по дороге получали известия о гибели многих знакомых, с которыми не могли связаться. К счастью, часть этих сведений впоследствии не подтвердилась, но только часть… Состояние паники и подавленности сменялось надеждой на скорое окончание боевых действий. Город был разрушен, горел. В самом городе погибших хоронили в огородах и дворах домов, а за пределами города было множество убитых, стоял сильный трупный запах. Людям пришлось пережить очень многое, особенно тем, которые прятались в подвалах домов в то время, когда проводили «зачистку». Это было ужасно! В те подвалы, где захватчики ожидали найти людей, бросали гранаты. На глазах у многих людей были расстреляны, сожжены, раздавлены танками машины с женщинами и детьми, которые пытались бежать из горящего города по Зарской дороге. Мои друзья, служившие в осетинском батальоне миротворцев, своими руками доставали из горевших машин обгоревшие детские трупы. – Способна ли, на ваш взгляд, в настоящий момент Грузинская Православная Церковь окормлять свою православную паству в Южной Осетии? – На мой взгляд, и думаю, что это мнение разделяет подавляющее большинство жителей Южной Осетии, в данный момент не способна. Я слышал со стороны грузин такое мнение, что грузинского священника не пустили бы на территорию Южной Осетии. И это действительно так. Но мне кажется, что раньше такое мнение было необоснованно, в Цхинвале проживали и проживают этнические грузины, которые никогда не притеснялись, и прийти и начать служить в городе для этих людей было бы возможно еще в 1990-е годы, однако никто, к сожалению, не делал таких попыток. Если бы хоть один грузинский священник пережил бы с людьми тяготы и лишения, ужас обстрелов, молился бы в осажденном городе за свою паству, люди бы знали, что Церковь выше политики. Но их там не было, на их месте были другие, у кого хватало мужества и любви к своему народу. Но это – представители неканонической церковной структуры. Вот такая трагедия! А что касается Церкви канонической, то остается лишь констатировать прискорбный факт, что к ней подорвано доверие осетин на многие годы. Конечно, я осознаю, что с обеих сторон накопилось много обид, боли и гнева. Думаю, и в моих ответах на предложенные вопросы это ощущается, хотя я говорил совершенно искренне и ненависти у меня к грузинам, поверьте, помощью Божией, нет. Есть боль невосполнимых потерь и тяжелое чувство попранной справедливости. Сможем ли и мы, и грузины подняться до тех высот духа, к которым нас всех зовет Христос? Мне кажется – это самый главный вопрос, на который каждому из нас и нашим народам надлежит ответить. И именно об этом нам надо просить помощи у Господа. – Какова, по вашему мнению, могла бы быть роль Русской Православной Церкви, других Православных Церквей в уврачевании этого страшного политического и отчасти церковного конфликта? – Мне, как священнику, хотелось бы, чтобы и Русская Православная Церковь, и Грузинская не остались безучастны к судьбе православного народа. Как это будет – не мне судить. Исторически осетины, как на севере своей родины, так и на юге, связывают свою судьбу с Россией. Выбор этот был сделан более 200 лет назад. Осетины были приняты как свободные люди, они не были подвассальны другим государствам, у них не было рабовладельческого строя. Принимая их, императрица Екатерина сравнивала их с русским казачеством. Поэтому так же, как и казаки, на тех же условиях они жили в Российской империи – свободно и обязаны были поставлять солдат в русскую армию, участвовать во всех войнах вместе с русскими. Все это время они свято соблюдали условия договора, ни разу не предав его и не изменив России. В годы революции большая часть осетин так же, как и казаки, сохраняла верность престолу и присяге, как и во время Великой Отечественной войны – верность стране. Осетины – православный народ, и надо сделать все, чтобы помочь ему иметь возможность получать законное церковное окормление . Деление Осетии на Южную и Северную может быть географическим, но не политическим и тем более не духовным. Осетины – единый народ. – Как вы, очевидец, оцениваете масштабы нравственной, психологической катастрофы в Южной Осетии? – Подобные потрясения не проходят даром. Выросло поколение людей, которые никогда не видели благополучной, мирной жизни. Нервные срывы, сердечные приступы… Люди погибают от войны через месяцы и годы после ее окончания. Необходима серьезная работа, чтобы преодолеть эти последствия, и роль Церкви здесь очень важна. – Оказывает ли Сретенский монастырь, насельником которого вы являетесь, помощь пострадавшим в военном конфликте в Южной Осетии? – Так же, как и во всех монастырях и храмах Русской Православной Церкви, в Сретенском монастыре собирались пожертвования для пострадавших во время последней войны. – Что в плане вашего личного духовного опыта вы считаете наиболее важным в пастырской деятельности на территории Южной Осетии? – На данный момент Южная Осетия – одна из самых благодатных почв для пастырской деятельности. Большинство (наверное, 90%) жителей считают себя православными, они ощущают свое единство с Россией не только политически, но, прежде всего, духовно. Тот пробел, который возник в церковной жизни у людей в годы советской власти, сейчас пропадает. Народ идет в храмы, люди жаждут слова Божия. Святые отцы говорят, что главным, необходимым условием для спасения являются память смертная и страх Божий – то, что есть у людей, живущих там. Мирские, суетные ценности отходят на второй план. С иеромонах Никодим (Бекенев) Молитвы православные на осетинском языке 
 
|
|
ÆРТÆ ЧЪИРИЙЫ КУВГÆЙÆ — Хуыцау, табу Дæхицæн! — Абон Дæ бон у, бирæ адæм Дæм кувынц, Хорздзинæдтæ Дæ курынц Æмае хуыздæрæн кæй кувинæгтæ, кæй куывд айстай, Уый æмбал мах дæр фæкæн. —Æнæниз, æнæмаст, хъæлдзæг, амондджын куыд уæм. — Хуыцау, хорздзинадæй кæй зæрды цы ис, уыдон сæ къухы куыд æфтой, уыцы хорзæх ракæн! — Фæсивæд рæствæндаг куыд уой кæддæриддæр, Бæстæ сабыр куыд уа, Адæм кæрæдзийы куыд æмбарой, Дунесфæлдисагг, уыцы хорзæх ракæн! — Хуыцау, нæ чысыл фæллойаг нæ къухы бирæ ис цы уа, уыцы амонд нæ уæд. — Фыдбылызтæй хызт цы уæм, Нæ кæстæртæн сабыр, рæсугъд фидæн цы уа, уыцы арфæ сæ уæд. — Стыр Хуыцау, нæ кувинæгтæ Дын барст уæнт æмæ нæ Дæ хорзæх уæд — Уæ Хуыцау, табу Дæуæн! — Хуыцау, Дæ рафæлдисгæ адæмæн хорздзинæдтæ Дæ цæст бауарзæд! — Уæ, Дунерафæлдисагг Хуыцау, Абон цы дыууæ мыггаджы æмæ дыууæ кæстæры амонды тыххæй кувæм, Уый рæстмæ фæкæн! Кæрæдзи уарзгæйæ куыд фæцæрой, Сæ хæстæгдзинад мыггагæй мыггагмæ фидардæр куыд уа Дыууæ кæстæры æмзай-æмзæронд куыд бауой æмæ дыууæ мыггаджы кæрæдзиуыл куыд бæттой! — Уастырджи, табу дæхицæн! Байраджы — бæхгæнæг, лæппуйы — лæггæнæг Уастырджи, Ацы саби-чызджы амондджын фæкæн, Иге райгуырагн хæдзарæй йæ цæрæн хæдзармæ амондджындæр къах чи æрбавæрдта, — Бинонтæн адджын куыд фæуа, сыхбæстæн уарзон, Дыууæ кæстæрæн сæ хорз фæллой æмæ се ‘гъдау адæмы æхсæн нымад куыд уой! — Уæ Мады Майрæм, уæдæ йæ авд лæппуйы мад фæкæн, Иæ авд лæппуйæн авд авдæны куыд ауза, Цы бинонтæм æрцыд, уыдонмæ лæппуйы кæхцытæ куыд фæхæссой! — Хоры Уацилла, Фосы Фæлвæра, Уæ раттæггаг хор æмæ фосæй æфсæст куыд уæм — Тбау Уацилла, фыдбылызæй нæ бахиз, Дуне сабыр куыд уа, æмæ нæ кæстæрты чындзæхсаевты абонау куыд бадæм! — Хетæджы Уастырджи, табу дæуæн дæр! Ирыстон æнæфыдбылызæй куыд баззайа, ахæм арфæ ракæн! — Бынаты Хицау, дæ бынмæ цы кæстæр æрбахызт, уый амондджын фæкæн! — Афтæ ма чи зæгъа зæдтæй, мæ ном куы ссардтаиккой, Уæд æз хуыздæр баххуыс кодтаин, зæгъгæ, Уымæн дæр нæ кувинæггаг барст уæнт! — Уæ Хуыцау, табу Дæуæн! — Дæ рафæлдыст адæмæн хорздзинæдтæ Дæ цæст бауарзæд! — Уæ Дунерафæлдисæг Кадджын Хуыцау, Абон цы дыууæ мыггаджы æмæ дыууæ кæстæры циндзинадыл кувæм, Уый рæстмæ фæкаæ! — Сæ хæстæгдзинад мыггагæй мыггагмæ фидар æмæ уарзон куыд уа, Дыууæ кæстæры сæ фидар зонд æмæ фæллойæ адæмæн уарзон куыд уой! — Уастырджи, табу дæхицæн! Байраджы — бæхгæнæг, лæппуйы — лæггæнæг Уастырджи, Ацы саби-чызджы рæствæндаг фæкæн! — Уæ Бынаты Хицау, йæ ног бынатмæ амондджын къах бавæрæд, Æнæниз куыд уа, йæ къаимæ дзы адджынæй куыд цæра! — Уæ Мады Майрæм, уæдæ иæ авд лæппуйы æмæ иу цъæх чызджы мад фæкæн! Иæ авд фыртæн авд чындзы куыд фена, Иæ цоты цоты авдæнтæ куыд ауза! — Тбау Уацилла! Фыдбылызæй нæ бахиз, Дуне сабыр куыд уа, Нæ кæстæрты чындзæхсæвты куыд бадæм! — Хоры Уацилла, хорæфсæст нæ скæн! — Фосы Фæлвæра, дæ лæвар фосæй куывдты æмæ чындзæхсæвты нывæндтæ куыд кæнæм, Уыцы арфæ нын ракæн. — Зæдтæй ма афтæ чи зæгъы, мæ ном куы ссардтаиккой, Уæд æз хуыздæр æххуыс бакодтаин, Уыдонæн дæр барст уæнт не ‘ртæ чъирийы! — Чырысти рахизырдæм цы дзуар бафтыдта, Уыцы дзуарæфтыд фæкæн ацы хæдзар дæр! НЫВОНДЫ КУЫВД ДЖЕУÆРГУЫБАЙЫ БÆРÆГБОН — Стыр Хуыцауы хорзæх нæ уæд! — Кæддæриддæр нын æххуысгæнæг куыд уа, Уыцы амонд нæ уæд! — Бæрæгбон у, æмæ ныл афæдзæй-афæдзмæ домбайдæрæй куыд цæуа, Уыцы амонд нæ уæд! —Уастырджийы бонтæ сты, æмæ Уастырджи хуыздæр ахъаз кæмæн ракодта, Мах дæр уый æмбал куыд уæм, Ахæм амонд нæ уæд! — Бинонтæ стæм, æмæ домбайдæр бинонтæ чи фæци. Стыр Бæрзонд Хуыцау хуыздæр хæрзтæ кæмæн ракодта, Мах дæр уыдон æмбал куыд уæм, Ахæм хорзæх нæ уæд! — Уæдæ нын сыхбæстæ ис æмæ уыцы сыхбæстима-кæрæдзийы æмбаргæйæ, уарзонæй куыд цæрæм, Ахæм амонд нæ уæд! — Нæ хистæртæ амондджынæй, хъæлдзæгæй сæ кæстæрты циндзинадæй æфсæст куыд уой! — Бæрæгбон у, æмæ хистæртæн Хуыцау ахæм ахъаз бакæнæд, Æмæ сæ кæстæртæ фылдæрæй-фылдæр, амондджынæй-амондджындæр куыд кæной! — Уæдæ афæдзæй-афæдзмæ кусæрттæ фæкæнæм, Æмæ сæ Стыр Хуыцау йæхимæ адджынæн кæмæн айста, Мах дæр уый æмбал цы фæуæм, Уастырджи нын кæддæриддæр æххуысгæнæг куыд уа. Ахæм хорзæх нæ уæд! — Зæдтæ бирæ сты, бирæ адæм сæм фæкуывтой. Нæ фыдæлтæн бирæ хорздзинад куыд дæттой, Уыцы амонд нæ уæд! — Хохæй быдырмæ цы дзуæрттæ ис, Уыдон нын кæддæриддæр æххуысгæнæг куыд уой, Ахæм амонд нын Хуыцау раттæд! — Тæтæртупп нæ сæрты тæхагг у, æмæ нын нæ цонг домбай куыд кæна, уыцы амонд нæ уæд! — Уæдæ, бæркадджын куыд уæм кæддæриддæр, Уыцы амонд нæ уæд! — Дуне сабыр куыд уа, зæххы къорийыл адæм сæ кæрæдзийы куыд уарзой, Уыцы амонд нæ уæд! — Къæсæры Уастырджи нын нæ къæсæр домбай куыд кæна, Нæ фæндæгтæ та — рухс, Уыцы амонд нæ уæд! — Гъеныр, уазæгæй чи ‘рбамбæлди, хæстæгæй чи ‘рбамбæлди, Уыдон дæр амондджын куыд уой, Уыцы хорзæх нын ратт. — Кусæрттаг хъабыл уæд, Афæдзæй-афæдзмæ амондджын бæрæгбæттæ куыд кæнæм, Уыцы амонд нæ уæд! — Оммен чи загъта, уыдоны цардамонд дæр бирæ уæд! ХИСТÆРЫ РАКУЫВД ЦИНЫ ФЫНГЫЛ — О Стыр Хуыцау! Æмбал кæмæн нæй, Цытджын Иунæг Хуыцау, табу Дæхицæн! — Мæнæ а хæдзары бинонты кувинæгтæ Дын æхцон фæуæнт! — Æппает дуне рафæлдисæг Дæ, æмæ нæ Дæ хорзæх уæд! — Ды нæ радтай цардмæ æмæ нæ царды рæсугъд фæндæгтыл араз! — Дæ быны хорздзинадæй цы ис, Уыдонæй ацы хæдзар дæр хайджын куыд уа, уыцы арфæ ракæн! — О Стыр Хуыцау, кæддæриддæр дын Дæ ном куывдты æмæ чындзæхсæвты Æртыгай чъиритæй куыд арæм, Ахæм цард нын рауадз. — Де сконд зæдтæ æмæ дауджыты хорзæх нæ уæд!
Видео удалено.
— Уæ, тæхгæ-нæргæ сызгьæрин Уастырджи, Хуыцауæй зæхмæ ирон адæмы минæвар дæ, Хуыцаумæ дын фæндаг ис, æмæ дзы ирон адæмæн хорздзинæдтæ курæг у! — Дæ рахиз базыры бын сæ бакæн! — Хуыцауы фыдæхæй сæ хъахъхъæн! — Иæ хорзæх сыл тау! — Ды родæй гал кæныс, байрагæй — бæх, лæппуйæ — лæг, Æмæ нæ кæстæртæ — де уазæг! — Фыдбылызæй сæ бахиз! — Бынаты дæр æмæ фæндагыл дæр — Кæддæриддæр дзæбæх куыд уой, Уыцы арфæ сын дæ цæст бауарзæд! — Уæ зæлдагбоцъо уæларвон Уастырджи, Зæхмæ ирон адæммæ Хуыцауæй æххуысмæ æртæхыс, æмæ де ‘рбадæн бынæттæ алы ран дæр куывддонтæ систы. Кад дын кæнынц ирон адæм æмæ сæ дæ хорзæх уæд! — Лæгты дзуар дæ æмæ Ирыстоны лæгхъуаг макуы ныууадз! — Хетæджы Уастырджи, Тымбылхъæды дзуар, табу дæхицæн! — Хетæгæн зын сахат цы æххуыс бакодтай, афтæ ауд а хæдзарыл дæр! — Ирон адæмы Цæгатæй — Хуссарæй, хохæй — быдырæй иу кæныс, Фарн сыл æфтауыс, сæ ныфс дæ, Нымдгæнгæ дæ бынмæ кувынмæ, курынмæ цæуынц Æмæ сæ-иу курдиаты рæстæг дæ хорзæхæй барæвдау! — Хуыцаумæ кувæг ирон адæм стæм. Нæ хæхбæстæ — дзуарбадæн, нæ быдыртæ — бæркад-барæн. Хохæй — быдырæй цыдæриддæр зæд æмæ дуагæн кувæндон ис, табу уæхицæн! — Нæ зæрдæйы конд куыд у, нæ цард дæр нын афтæ скæнут! — Æмзонд, æнгомдзинад ныл бафтаут! — Хъæуæнгом æмæ сыхагуарзонæй куыд цæрæм, ахæм арфæ ракæнут! — Горæты дзуæрттæ, Ирыхъæуы зæд, Уæ быны цæрæм, табугæнæг уын стаем, æмæ нæ уæ хорзæх уæд! — Алыхуызон адæмтимæ у нæ цард æмæ, кæрæдзи куыд æмбарæм, уымæн ахъаз бакæнут! — Хæлардзинад нæ царды нысан куыд суа! — Уæ, Сыгъдæг Мады Майрæм, Моймæдзыд сылгоймæгтæ де ‘вджид сты æмæ сыл дæ хорзæх тау! — Дæ раттæггаг кæстæртæ ирон адæммæ фылдæрæй-фылдæр куыд кæной! — Дзæбæхæй сæ ныййарджыты фæндиаг куыд рæзой! — Царды хорздзинæдтæй рæвдыд куыд уой, уыцы арфæ ракæн! — Ныхы дзуар, къайады бардуаг дæ, æмæ нæ чызджытæ хорз амæндтæ куыд хæссой! — Нæлы дзуар, тырынтæ ды гуырын кæныс, æмæ чындзытæн фырттæ фылдæр куыд гуыра, Уыцы фарн рауадз! — Нæ нæлгоймаг фæсивæд тархъæды хуызæн куыд кæна! — Кæй хæдзары кувæм, уыдон дæр дзы хайджын куыд уой! — Урс сызгъæрин Аларды æмæ æлхынцъæрфыг Рыныбардуаг, табу уæхицæн! — Нæ сабитæ — уе уазæг! — Зæхмæ куы æрцæут, уæд-иу нæ хъазгæ-худгæйæ ныууадзут! — Уе ‘ргом нæм макуы равдисут! — Уæ чъылдыммæ уæм сызгъæрин тæбæгъты кувдзыстæм. — Тхосты дзуар, табу дæхицæн! — Нæ бæстыл сабырдзинад рауадз! — Нæ кæстæртæ зындзинадмæ макуы бахауæнт! — Тыхгæнæгæй сæ бахиз! — Тыхы сæр нæ макуы бахъæуæд! — Æвзвæндаджы Уастырджи, табу дæхицæн! — Нæ кæстæртæ кæддæриддæр фæндагыл сты, æмæ амондджын фæндæгтыл куыд цæуой, Ахæм арфæ сын ракæн! — Æрджынарæджы Тæтæртупп, æфсæнвæндаджы бар дæумæ ис. Арыхъы Дурджынбæрзонды Уастырджи, Цыргъобауы дзуар, Уæлдæфон фæндæгтæ уæ рæзты цæуынц, .Æмæ-иу нæ фæсивæд фæндараст куыд кæной, уыцы арфæ сæ уæд. — Æгас хæдзар куыд арой, уый сын уæ цæст бауарзæд! — О Хоры Уацилла æмæ Фосы Фæлвæра, табу уæхицаен! — Нæ гонтæ æмæ уæтæртæ хорæй æмæ фосæй дзаг куыд уой! — Куывдтæ æмæ дзы чындзæхсæвтæ куыд кæнæм, ахæм арфæ нын ракæнут! — Касуты дзуар, табу дæхицæн! — Уалдзæджы зæд дæ, æмæ уалдзæджы цы куыстытæ бакæнæм, Уыдон не ‘ппæтæн дæр фæззæджы куывдты хæринаг фæуæнт! — Реком æмæ Мыкалгабыртæ, табу уæхицæн! — Бæркад æфтауæг стут, Æмæ нæ бæркæдтæ Сидæны цæхгæрау уæле исгæ, Бынæй ахадгæ куыд уой! — Хорз хъуыддæгты сæ куыд хардз кæнæм! — Бахъуыды сахат нæхи къухы куыд уой! — Агурын сæ куыд нæ хъæуа, ахæм арфæ ракæнут! — Уæдæ мæнæ бынатæн кувæм, Æмæ сæ Бынаты Хицауы хорзæх уæд! — Кæддæриддæр сæ бынаты куывдтæ æмæ чындзæхсæвтæ куыд кæной, Ахæм амонд сæ уæд! — Наф, хæдзарвæндаджы зæд дæ, æмæ сæ хæдзарвæндаг фидар куыд уа! — Хорз гуырдтæ дзы куыд хъомыл кæна! — Мыггагæн нæ, фæлæ æнæхъæн Ирыстонæн дæр кадгæнæг куыд уой! — Иæ намыс ын уæлдæр куыд сисой! — Сафа, бинонты æнгомдзинады бардуаг, Æртхурон, къонайы зæд, табу дæхицæн! — Уæ алыварс цы бинонтæ ис, уыдон кæрæдзийæн уарзон куыд уой! Кæстæрæй, хистæрæй цардамонд сæ хай! — Саг алы хорз хъуыддагæй дæр сæ зæрдæ куыд рухс кæна! — Фæрнджын куыд уой! — Сæ хæдзар куывддон куыд уа! — Уыцы арфæтæ сын ракæнут! — Сæ кувинаг барст уæд, сæ мысайнаг — ист, сæ нывондаг — арфæйаг! — Ныхасы Уастырджи, табу дæхицæн! — Нæ ныхæсты фарн æмæ амонд куыд уа! — Зæдтæ æмæ дауджытæм куыд хъуысой! — Æвзæргæнæджы куыд сæттой! — Уыцы арфæ ракæн! — Цы зæд, цы дуаджы æрымысыдыстæм, кæмæ скуывтам, — Се ‘ппæты хорзæх дæр уаед а хæдзары, Ацы адæмы, Ирыстоны! — Афæ ма цы зæд, цы дуаг зæгьдзæн, Мæ ном мын куы загътаид, уæд сын æз фылдæр фæахъаз уыдаин, Уымæн дæр табу йæхицæн! — Уæдæ нæ омменгæнджыты цæрæццаг хъæлæстæ æдзухдæр Ирыстоны арвы бын куыд нарой, Ахам амонд нæ уæд! Издан молитвослов на осетинском языкеСтаврополь, 22 января 2009 г. Богоявленский Аланский женский монастырь представил православный молитвослов на осетинском языке («Куывдуат»), изданный по благословению Архиепископа Ставропольского и Владикавказского Феофана, сообщает сайт Ставропольской и Владикавказской епархии. Над изданием трудился коллектив энтузиастов, который возглавил выпускник Северо-Осетинского государственного университета, настоятель храма Рождества Пресвятой Богородицы в городе Дигора иерей Роман Плиев. Много сил приложили сестры Богоявленской обители во главе с настоятельницей монахиней Нонной (Багаевой). Проект стал поистине международным – помощь в финансировании оказал Благотворительный фонд РПЦЗ, который возглавляет священник Андрей Сикоев из Мюнхена. «Пусть эта книга войдет в дом каждого осетина и станет достоянием всей Осетии. Молись Богу, мой любимый осетинский народ, на родном языке!» – сказал Архиепископ Феофан, представляя молитвослов. Это произошло в Богоявленском монастыре, где Владыка совершил богослужения в день престольного праздника. В молитвослове собраны переводы утренних, дневных и вечерних молитв, молитв на разные случаи жизни, обращенных к Господу, Богородице, великим святым. Основу составили переводы, выполненные священниками осетинами в XIX веке. Священник Роман Плиев вместе с коллегами-филологами перевел тексты в современную графику и привел в соответствие с сегодняшними нормами осетинской орфографии.
|
iskander_bel 
